Zubów

Położenie

Wieś podolska w powiecie trembowelski. Położona 7 km  na południe od Trembowli, 5 km na południe od Strusowa. Na północ leżą Ruzdwiany, na wschód Zaścinocze, na południe Słobódka Strusowska, na płn.-zach. Darachów, na zachód Tiutków. Wschodnią krawędź obszaru przepływa od północy na południe rzeka Seret, w którego dolinie leżą zabudowania.

 

Powierzchnia własności większej: ziemia orna 332, łąk i ogrodów 12, pastwisk 11 morg. Powierzchnia własności mniejszej: ziemi ornej: 970, łąk i ogrodó 46, pastwisk 39 morg.

 

Ludność: w r. 1890 było134 domów i 739 mieszkańców.

Podział wg religii: 426 gr-kat, 283, rzym-kat., 30 Żydów.

Podział wg narodowości: 447 Rusinów, 292 Polaków, 30 Żydów. Parafia rzm-kat początkowo w Trembowli*, od 1911 w Ostrowczyku, gr.-kat. w Ostrowczyku.

We wsi jest cerkiew, szkoła l-klasowa.

Za czasów I Rzeczpospolitej wieś należała do dóbr koronnych. W r.1546 dzierżawcą wsi był Stanisław z Tęczyna, podkomorzy sandomierski, starosta trembowelski (Arel), kraj. we Lwowie, C., t. 334, str. 727). Według inwentarza z r. 1767 wieś w posiadaniu Józefa Cieszkowskiego, stolnika stężyckiego, i Kandydy z Cieszkowskich (z prow. 1482 zlp. 16 gr., z czego kwarta 370złr. zlp. 19 gr.) W r. 1776 wieś Zubów z Tiutkówką (Tiutków) została sprzedana Józefowi i Tekli Grabowskim za 7200 złr. (Ob. Czemeryński "Dobra koronne", str. 247 i 248).
 

* "Słownik geograficzny..." błędnie podaje, że parafia rzym-kat była w Strusowie

źródło: "Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich" i badania własne


W 1921 roku Zubów był wsią sołecką, parafia Ostrowczyk, gmina Darachów. Mieszkańców było 813 w 148 domach: w tym 385 Polaków, 428 Rusinów.

W 1931 roku było mniej mieszkańców: 728, i mniej domów: 144. Polacy stanowili ok. 40%.

W 1939-45 zginęły w mordach dokonanych przez banderowców 2 osoby.

źródło: "Ludobójstwo... w województwie tarnopolskim w 1939-1946", H. Komański, S. Siekierka; Wrocław 2006

Uwaga: Autorzy "Ludobójstwo..." najprawdopodobniej klasyfikują Polaków i Rusinów/Ukraińców wg przynależności do obrządku katolickiego lub greko-katolickiego. Podział taki nie jest prawidłowy ponieważ w omawianym rejonie istniała spora część osób obrządku greko-katolickiego, mówiąca po rusku(ukraińsku), ale uważająca się za Polaków. Trudno jest obecnie ustalić jaki procent mieszkańców danej miejscowości można by było zakwalifikować do tej grupy.